Yarım Yamalak

Kendime aylar önce seçtiğim yarım yamalaklığın içindeyim yahu! Başladıklarımı bitirememe, hemen sıkılma, boş boş oturup yine havada dolaşan tozları izleme günlerindeyim. Yarın ÜDS var, soru tiplerini bile bilmiyorum, bitirmem gereken kitapları elime bile alamıyorum, filmleri yarıda kesiyorum, odamı toplamaya başlayıp kendimi yine ayakta durmuş bakınırken buluyorum, yemek yapmıyorum, ton balığının kapağını açmaya bile üşenip açık ne varsa onu yiyorum, yazılara başlıyorum bitiremiyorum, yazı editliyorum ikinci yazıda bırakıyorum, albüm açıyorum yarıda başka birine geçiyorum, araştırma yapıyorum yeterli görüp bırakıyorum, uyuyorum rüyalarım yarım, şişe şişe yarım kolalar var odamda, yarım meyve suları, yarım bir şişe şarap (evet hala duruyo:D ) Her şey yarım yamalak, şifrem yarım yamalak, beynim yarım yamalak.
Mutsuz etmiyor, endişeleniyorum, annem de böyleymiş yıllardır. Çok mutlu, neşeli ve hayat doluyum aynı annem gibi. Eksik bi şeyler varsa ne kadar tam mutlu olabiliyoruz bilmiyorum ama konuştum az önce ikimiz de iyi hissediyoruz. Ergenliğe yeni girdin dedi bana, yuh artık! Her şeyin kakara kikiriden ibaret olmadığını biliyor ve sıkılıyormuşum her şeyden herkesten yine de kikirdeyerek. Bugün şaşkınlık günüm. Bir şeyleri tamamlamaya çalışmakla geçecek.
Allahım güneşe bak, muhteşem bir gün bu!!
Yazıyı da tamamlayamıyorum, sıkıldım yine. Budur!