Ölüm

Bugün hiç korkmadığım için hakkında bıdırdıyorum. Dünüm titremesiyle geçti, yarın da öyle olur büyük ihtimal. Aydınlanıyorum an an ve ölüm gerilere atılıyor kafamda bugün. Sadece korkusu kalacak, onu geçirebilecek yetkim de yok. Titrememe izin verme yetkili! Tutabilen sensen uzak tut fikrini, korkusunu, kokusunu! Ölümden en az bahseden, enerjisini güneşten alan ben tutmuş kimi yüceltiyorum? Yaşıyorum, evet canım, uzaktan selam ederim, daha nicesini tecrübe etmeyi tercih ediyorum etrafımda. Kendimi en çok, evet hatta belki bir tek kendimi seviyorum. Tamam yazık biliyorum ama doğrusu bu. Ölümün getirdiği acıyı asla yaşamamak için belki de bu roller. Çaktırma. ;)