Ölmeden Önce Bir Defa Mutlaka

Şu anda yaşadığımın yaşamam gereken hayat olmadığını üçüncü kez anlamamı sağladı bu tatil.

Diğer ikisinde diğer mümkün hayatların çok fazla içindeydim, yine harika deneyimlerim oldu; ama bu sefer mümkün bazı şartları artık kendime, sadece bana olan hayata sokabilme şansım olduğunu da gördüm. Sadece istemenin yetmediği bir durum içinde olduğumu da biliyorum. Haydi bakalım ben gidiyorum, diyerek aslında geri dönmek üzere, ancak kısa süreliğine bir yerlere gidebileceğimi biliyorum. Bu sefer geçici çözüm istemiyorum ama.

Şu kültür şokunu atlatıp, günlük streslerimi ve aslında bana ait olmayan sorumluluklarıma karşı yaşadığım yabancılaşmanın üstesinden geldiğim anda, isteklerime dair bir sürü şeyi de yoluna sokmuş olacağım. Bunu kaç defa burada ya da insanlarıma söyledim bilmiyorum ama ben burada kalıcı değilim. Beni burada tek tutabilecek şey kocaman bir mucize. Adı üzerinde...

Hayatımı sevmediğim, etrafımdaki herkesten tiksindiğim o anda kendimi en sevdiğim filmlerden birinin içindeymiş gibi hissetmemi sağlayan müthiş bir tatil geçirdim işte. Geçirirken bile biteceğini biliyordum, bunu bilmeme rağmen elimden bir şey gelmediği için yarı aşağı kıvrık dudaklarımla o sıcak günleri geçirdim tamam. Dönmeme rağmen canlı kafamdakiler hala, solmadan gitmeliyim, daha önce yaptığım gibi hatıraya dönüştükten sonra gaza gelişler doğru değil. Bu sefer solmadan...

Bu topraklardaki en güzel ve özel yerlerden biri Kabak, ve eğer kaderimi gerçekten artık ben yazacaksam, koyu koyu o deftere işleyeceğim bir yer. Teşekkür etmekle, edebilmekle ilgili sıkıntılarımız var biliyorum; ama gerçek ötesi geçen bu birkaç günü bana sağlayan "işim" dahil her şeye teşekkür ve şükür ediyorum şimdi.

Daha mutluyken görüşelim, olmaz mı? İçim dar...