Piccadilym

"Artık" diye bir şey kalmadı, "bundan sonra" diyemiyorum. Simay nerede, kimlerle, ne yapıyor, neden? gibi sorulara verilecek cevabım da yok. Ne soru sormaya ne cevaplamaya yetiyor beynim. Düşüncelerim yarıda kesiliyor tarafından. Kötü anları düşünemiyorum "o"ndan başka. Aklıma gelen her güzelliğe bir çizik atıyor "o an" da. Yalnızlık öyle kolay değil, hele ki insanın bilmediği sorunları varsa... Ya en dibe batarsın göz göre göre-asla yaptırmam; ya da tutarsın çekiştiririz seni hep birlikte. Kendimi durumumdan soyutladığım kadar durumundan soyutlayamıyorum, yapamam da. Ben de kendimi biliyorum. Olmaz...