Kimsiniz?

Neden en çok sevip değer verdiklerim değil de, tanımadığım ya da unuttuğum insanlar yanımda? Bu gerçek bir yanındalık mı? Elbette inancım kalmadı insanoğluna. Çıkarcı olamadım hiçbir zaman ama karşılıksız sevgi de olmamalıymış yahu, buna inanıyorum artık. Zaten buna çoktan inanılıyormuş da ben malmışım herhal. Güzel!

--------------
Herkes "kendi" olarak beni üzüyorsa, ben neden kendim olup durumumu düzeltemiyorum? Gücümü hissettiğimde neden kendi oluyor herkes yine karşımda? Bana bir kasıt olduğunu düşünmeden edemiyorum. Yoksa neden?