(bu bir saat dibi)
Yaş 25, bakıyorum da en salak zamanlarım en mutlu ve memnun zamanlarıma denk geliyor. Yanlış işte, şimdiye dek olanlar yanlış! Belki de biz kayıp bir zamanın çocukları olarak doğru memnuniyetleri bulabilmek için bu yaşımıza kadar beklemeliydik. İşte o zaman geçiyor, ortalık duruluyor, sakinliyor ve memnuniyete ulaşmanın keyfini çıkarıyoruz şimdi şimdi. Belki doğru olan yine bu değil, belki doğruyu beyin ölümümüz gerçekleşene kadar hiçbir zaman göremeyeceğiz; ama ona yaklaştığını hissetmek, o her zamankinden farklı olduğu için gerçekçi ve en önemlisi doğru görünen yanılgıyla kendini yumuşak müzikler eşliğinde salınırken bulmak güzel.
Bir sürü insandan önce kendime borçluyum bunu.
Sinirimin, telaşımın ve heyecanımın hiç geçmeyeceği, geçiremediğim de bir gerçek bir yandan. Aman...
Kayıtlar
0 Yorum:
Yorum Gönder