Dünya Güzel Bir Yer Değil, İnsanlar Var

İnsan hisleriyle yaşamalı, dayatılanla değil. Eğer orada olup olmadığını bilmediğiniz bir insanı öldürmek için yine de oraya gidiyorsanız, hisleriniz güçlü demektir. İşte bu onu gerçekten orada öldürmelisiniz anlamına geliyor. Planı olasılıklar üzerinden net yapıyorsunuz ve onu orada gördüğünüzde planı uygulamaktan başka bir şey düşünemiyorsunuz.

Simay bunu yaptı. Dolmuşta yarım saat öldürme planları yaptı bilmediği bir insanı bildiği bir yerde; orada olup olmaması önemli değil, hissetti. Gittiğinde orada olması ise tatmin ve acıma duygusuna boğdu onu. Gitti, öldürdü, çantasını alıp çıktı. Kendine acıyor şimdi biraz, ölümü hak etmemesi falan değil yani iş. Onun acınacak hali ve tatmini.

Bazı kadınlar huzuru kucaklarda bulur, bizim gibiler huzursuz olmayı sever yazılarda, düşüncelerde. Hiçbir şey yapmadan huzurlu taklidi de yapabilecekken toplar malzemesini huzursuz olmaya gider. Kucakları da keser aptal huzurlu kadınları da. Darbe alır, umursamaz; bu onun seçtiği yoldur. "Al düşünecek bir şey daha" der kendine bıçağı her savuruşunda. Kucaklar ve kadınlar anlamaz bu lafı "Simay neden böyle saçmalıyosoon" der ağzında sakızı, elinde birası. Bir kelimeye yarım anlam yükleyen insanlardır çünkü, düşünmeyen ucuz insanlardır. Simay'ın önüne çıkmasın artık ne kucaklar ne kadınlar, bıçağı belinde çünkü artık hep. Kendine daha da acıyabilir, hiç sorun değil. Yarım yamalak düşünebilenlerin varlığını sürdürmesinden daha iyi huzursuz olmak.

Ve evet bu yüzden dünya güzel bir yer değil, olmaya da niyeti yok.