Bızıbızıbızı Uyan!

Sen hep uyurmuşsun

kulakların tıkalı, 

ben başını okşayıp uyanmanı beklermişim. 

Kulakların tıkalı, görmemişim. 

Okşamamı duymamışsın, bilmemişim. 

Uyan da gül diye parmaklarımı yürütürken saç ormanında, 

sen vahşice kalkıp kükremişsin hep, 

kulakların tıkalıymış meğer, 

kendi sesini duymamışsın. 

Ruhun esir içerde. 

Can boğazdan gelirmiş ya,

ruh da kulaktan. 

Ama senin kulakların tıkalı. 

Açılacak onlar da, 

dedim ya bedenin ölecek diye. 

Biriken koca ruh taşacak sonra iltihap gibi. 

Evet sararmış, istekleri beyaz hala, 

isteğine çarptığında kararacak ama. 

Ruhun kararacak diyorum sana. 

Kime diyorum ya? 

Kulakların tıkalı.