Kocaman bir AMA!
Bir çok şeyin imkanına inanıyorum da şu aşk ve nefretin bir arada bulunmasına inanamıyorum. Sevgisiz aşk sorunsalı bu. Çok garip. Göğsün yanıyorken sırtının buz kesmesi gibi. Tek bir bedende ikisi aynı anda nasıl barınıyor? Tek bir beyin bir kişiye nasıl nefretiyle aşık kalıyor? Sempati mi, acıma mı? Ama aşk, orası kesin, ve o kocaman nefret bulutu acılardan örülü. Haklıyız hepimiz kendimizce. Daha fazlasıyla gelmeye gerek de yok. Sinirlerim bozukmuş, ilaç kullansam nolacak sanki? Uyumak istemiyorum sürekli, bayık olmak istemiyorum. Ama bunu çözebilmeliyim. Sevgimi geri getirmek istemiyorum ama bu kocaman çelişkide kalmak yoruyor. Nefret sarmaşığıyla kaplı kocaman bir duvar aşkım.
Biraz araştırmalıyım, bu his çok yabancı. Umarsız aşık olmaz. Takıntı olsa anlardım, deneyimliyim. Ama yok çok şaşırıyorum. Her şeyimsin, senden nefret ediyorum. Ahahaha çöz beni.
0 Yorum:
Yorum Gönder