Herkese merhaba,
Çok uzun bir zaman geçmiş olmasına rağmen elinizdeki 6. Sayımızla utanmadan 1. yılımızı kutluyoruz. Bu sürecin boş geçtiği düşüncesine kapılmayın. Dergimiz hep hazırdı aslında; ancak maddi sorunlarımız yüzünden bir türlü size ulaştıramadık 1 yaşındaki Atefact’i. Kriz bizi de vurdu anlayacağınız. Bu sayı dönüm noktası olacak ve bundan sonra düzenli bir şekilde raflarda yerimizi alacağız, endişeniz olmasın.
Biz, Oscar Wilde’ın “Hiçbir şey yapılmaya değmez, dünyanın yapılamaz dediklerinden başka.” sözüyle 2008’in baharında okul bahçesinde yapılan küçük bir toplantıyla başladık bu işe. Şaşkınlık verici saydığımız 10 kişilik bir topluluktan sonra hüsrana uğradığımız 3 kişilik toplantılarımız da oldu, bizi şok eden 20-30 kişilik toplantılarımız da. Gördüğümüz ilgi zor da olsa adım atmaya yönelten tek şey oldu çoğu zaman. “Yeter daha fazla dayanamayacağım” denen o anlarda gelen kutusunda görülen o övgü dolu, gaza getirici sözlerle dolu mesajlar olmasa, okuyanların varlığı bir şekilde hissedilmese, o tatlı gurur ya da tatmin duygusu olmasa devam etmeyecek gibi görünen Artefact’ımız şimdi birinci yaşını kutluyor işte.
Hepimiz gururlu ve hepimiz mutluyuz desteğinizden, ilginizden. Şimdiye kadar dergimize, fikirlerimize değer verip bizlerle işlerini paylaşan, oluşum aşamasında ve şimdiki gelişim aşamasında bizlere destek olan, tecrübelerini bizimle paylaşan herkese teşekkür etmek isterim. Dergimizde yayınlanmış ya da yayınlanmamış her yazı, her şiir, her fotoğraf, her resim bizim için çok değerli.
Profesyonelliğe doğru atılması beklenen adımlar önünde duran engellerin hiçbir önemi yok. İnançlı ve istekli olduğumuz sürece maddi ve manevi tüm sorunları çözebileceğimizi düşünüyorum. “Artefact bitiyor, artık çıkmayacak” söylentilerinin boşa çıktığını hep birlikte göreceğiz.
Şimdi karşımda çıkardığımız beş sayı da duruyor. İçerik, görsellik, katılım açısından geçirilen süreç ve sonuçları çok tatmin edici görünüyor bana. Sadece ben iken, bir anda seni, sizi onlardan sıyrılıp bizim aramızda görmek çok güzel. Biz olmanın hissettirebileceklerini düşünmek bile güzelken, en azından bana bu hissi veren sayılı size de kendi adıma teşekkür ediyorum. Ölüm bir veda mıdır, yoksa yeni bir başlangıç mı? Vedalar ölüme eşdeğer olmadığından üzüntüler gereksiz, ölüm doğuma yaklaşmak olduğundan ağlamalar da boşuna belki de. Varlığımız ve yokluğumuz arasında dağlar kadar fark olmayacak olduğundan; tasam, endişem azalmakta. Dergimiz birinci yaşını kutlarken kayıplar üzerinde fazla durmamamız gerektiğine inanıyorum. Önünde upuzun bir yol olduğunu bildiğim Artefact’a nice yıllar, sizlere de iyi okumalar!
Çok uzun bir zaman geçmiş olmasına rağmen elinizdeki 6. Sayımızla utanmadan 1. yılımızı kutluyoruz. Bu sürecin boş geçtiği düşüncesine kapılmayın. Dergimiz hep hazırdı aslında; ancak maddi sorunlarımız yüzünden bir türlü size ulaştıramadık 1 yaşındaki Atefact’i. Kriz bizi de vurdu anlayacağınız. Bu sayı dönüm noktası olacak ve bundan sonra düzenli bir şekilde raflarda yerimizi alacağız, endişeniz olmasın.
Biz, Oscar Wilde’ın “Hiçbir şey yapılmaya değmez, dünyanın yapılamaz dediklerinden başka.” sözüyle 2008’in baharında okul bahçesinde yapılan küçük bir toplantıyla başladık bu işe. Şaşkınlık verici saydığımız 10 kişilik bir topluluktan sonra hüsrana uğradığımız 3 kişilik toplantılarımız da oldu, bizi şok eden 20-30 kişilik toplantılarımız da. Gördüğümüz ilgi zor da olsa adım atmaya yönelten tek şey oldu çoğu zaman. “Yeter daha fazla dayanamayacağım” denen o anlarda gelen kutusunda görülen o övgü dolu, gaza getirici sözlerle dolu mesajlar olmasa, okuyanların varlığı bir şekilde hissedilmese, o tatlı gurur ya da tatmin duygusu olmasa devam etmeyecek gibi görünen Artefact’ımız şimdi birinci yaşını kutluyor işte.
Hepimiz gururlu ve hepimiz mutluyuz desteğinizden, ilginizden. Şimdiye kadar dergimize, fikirlerimize değer verip bizlerle işlerini paylaşan, oluşum aşamasında ve şimdiki gelişim aşamasında bizlere destek olan, tecrübelerini bizimle paylaşan herkese teşekkür etmek isterim. Dergimizde yayınlanmış ya da yayınlanmamış her yazı, her şiir, her fotoğraf, her resim bizim için çok değerli.
Profesyonelliğe doğru atılması beklenen adımlar önünde duran engellerin hiçbir önemi yok. İnançlı ve istekli olduğumuz sürece maddi ve manevi tüm sorunları çözebileceğimizi düşünüyorum. “Artefact bitiyor, artık çıkmayacak” söylentilerinin boşa çıktığını hep birlikte göreceğiz.
Şimdi karşımda çıkardığımız beş sayı da duruyor. İçerik, görsellik, katılım açısından geçirilen süreç ve sonuçları çok tatmin edici görünüyor bana. Sadece ben iken, bir anda seni, sizi onlardan sıyrılıp bizim aramızda görmek çok güzel. Biz olmanın hissettirebileceklerini düşünmek bile güzelken, en azından bana bu hissi veren sayılı size de kendi adıma teşekkür ediyorum. Ölüm bir veda mıdır, yoksa yeni bir başlangıç mı? Vedalar ölüme eşdeğer olmadığından üzüntüler gereksiz, ölüm doğuma yaklaşmak olduğundan ağlamalar da boşuna belki de. Varlığımız ve yokluğumuz arasında dağlar kadar fark olmayacak olduğundan; tasam, endişem azalmakta. Dergimiz birinci yaşını kutlarken kayıplar üzerinde fazla durmamamız gerektiğine inanıyorum. Önünde upuzun bir yol olduğunu bildiğim Artefact’a nice yıllar, sizlere de iyi okumalar!
Simay Aydın
simaydin@artefactdergi.com
*Artefact şimdilik sadece Taksim Mephisto ve Anabala Pasajı'ndaki 40 Ambar Sahaf'ta. Önümüzdeki hafta içi tüm illerdeki temsilcilerin duyurularını da yaparım.
Kayıtlar
0 Yorum:
Yorum Gönder