Gri Bir Topla Midemde Oynuyorsun

İnsanın nadiren ortaya çıkan kendini anlatma isteği. Dinlendiğini bildiğinde deli gibi durmadan sonu saçmalamaya varsa da konuşma isteği. İnsanlığımızdan sıyrılamıyoruz ki. İnsan olarak en büyük kusurumuz herhalde insanlığımızdan asla sıyrılamamamız. Ve bu böyle gidecek; hep insan kalacağız. Hak ettiğimiz ve etmediğimiz bir sürü şey yaşayıp mutlu ve mutsuz olacağız.

Ve şimdiki gibi aynı anda her ikisi de olduğunda da "Mutsuzum ama keyfim yerinde" diye şarkı söyleyeceğiz. Biz kimiz ya, siz naparsanız yapın. Ben şu anda huzurumu ve sinirimi dövüştürüyorum. Bahisleri görelim. Belki de hiç göremeyiz. Tamam.
Hayır ya tamam falan değil. Bahisleri görelim dedim. O kadar!

Bu arada Morokko bana bugün "Sen iyi bi insansın ki" dedi. O kadar mutlu olmuşum ki şimdi eve gelince anladım; kafamdaki bir sürü şeyi halının altına süpürünce öyle kalıverdi lafı. Ne güzel. Aklıma da hemen Pygmalion, dolayısıyla My Fair Lady geldi. Eliza'nın büyük bir içtenlik ve saflıkla "I'm a good girl, I am" demesi falan işte, saf, içten. Öyle.