Nefes aldığını bilmek yetiyor bazen. Sorunlar, sorunlarımız ve sorunların... Hiçbiri aşılmayacak şeyler değil, sen dedin çok önceleri. Yeter ki nefesini eksik bırakma. Kimsenin lafına uymamak gerekiyor çoğu zaman. Açık havada yalnız olmak ve kararını kendin vermen gerekiyor.
Hiç kimseden hiçbir beklentim yok. Umudum da. Öylece yaşayalım, sıkıntıdan uzaklaşıp uzaklaştırarak. Biliyorum aptalım ama laf anlatamıyorum kendime. Merak edeceğime ölürüm. İyi-kötü değilim artık. Yaptığım kendime. Ne bir çizik bundan sonra ne bir morluk. Ben zaten komalık olmuşum, gücüm yok.
Yine de huzurum var gülüşünde. Saklayamam.
7 Şubat 2010 Pazar
Tık Tık Tık Ne Gülüyorsun?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 Yorum:
Yorum Gönder