Pages

3 Haziran 2010 Perşembe

Lütfen Evde Deneyiniz



Gece uyurken bu sabah kalkıp yazmam gereken şeyleri düşündüm. Çünkü gece yaptığım şey insanlık için büyük bir adım aslında. Bütün gün diş ağrısı çektim hafif hafif. İlaç da içtim ama sızlaması hiç geçmedi. Neyse günü bi şekilde atlattıktan sonra ağrıyı nasıl unuturum diye egzersizler yaptım uyumaya çalıştığım sırada. Önce başka bir şeyler düşünmeyi denedim. Bu çişimi tutmam gerektiği zamanlarda işime yarıyor aslında ama bunda yaramadı. Sonra "benim dişim yok ki" demeye başladım; bu da annemin yöntemidir. O da çişini tutması gerektiği zamanlarda "benim sidik torbam yok ki" der sürekli. Neyse o da işe yaramadı, çünkü zonklamaya devam ediyordu her diş dediğimde. Ben de ağrının üstüne gitmeye karar verdim o yüzden.

Dün gece hayatımda ilk kez düşüncelerimi fiziksel olarak hareket ettirdim yani. Sol üst dişim sorunlu olan. Önce "dişim ağrıyor" düşüncesini dilimle alıp sol üst köşeye yavaşça kaydırdım. Sonra orada biraz kararmasını bekledim, kararıp yoğunlaşınca da dişlerimin arasından dışarı gönderdim, yine dilimle. Düşündükçe, ve düşündüklerimle dişime baskı yaptıkça, düşüncelerimi dişimde karartıp yoğunlaştırdıkça daha iyi hissettim. Ağrım tam olarak geçmedi, ama kendimi sıkmaktan vazgeçip uyuyana kadar dilimi dolandırdım ağzımda ve ağrıyı daha az hissetmeye başladım.

Bunu yapabilmek çok hoşuma gitti. Soyut bir şeyleri dilinde, dişinde, ağzında ve sonunda dudaklarında hissedebilmek özel ve güzel diye düşünüyorum. Dişimin ağrısı tabii ki düşünceyle geçecek, ama düşüncelerimi hissettirdim ona, gücümü gösterdim ve onu korkuttum. Hem de çok konsantre olmayı gerektirmedi.

Ve bunu yaptığımı söylemedim o anda, çünkü söyleseydim buraya yazmaya utanırdım. İçime attım ve sinsice güldüm. Şimdi dişim yine ağrıyor. Bi şeyler yiyip ilaç içsem iyi olacak. :)

0 Yorum:

Related Posts with Thumbnails